FaceIT (फेसआयटी)

पुस्तक / Title : FaceIT (फेसआयटी)
लेखिका / Author : Smieetaa Dimber (स्मीता डिंबेर)
भाषा / Language : English इंग्रजी
पाने / Page count : १७५
ISBN : 978-93-88644-08-2


Review in English is given after review in Marathi.


"व्यक्ती तितक्या प्रकृती" हे सगळ्यांच्या माहितीचं वाक्य. घरी, शाळा-कॉलेजात, नोकरीच्या ठिकाणी, शेजारी-पाजारी, समाजात, राजकारणात सगळीकडे आपल्याला या वाक्याचा अनुभव येतो. आयटी अर्थात माहिती तंत्रज्ञान(मा.तं.) क्षेत्रही त्याला अपवाद कसं असेल? आयटी क्षेत्रात या प्रकृती कुठल्या रूपात समोर येतात यावर आधारित हे पुस्तक आहे. लेखिका स्वतः मा.तं. क्षेत्रातच काम करते.

एका छोट्या आयटी कंपनीत घडणाऱ्या प्रसंगांच्या मलिकेतून लेखिकेने हे नमुने आपल्यासमोर सादर केले आहेत. मनापासून काम करणारे, पाट्या टाकणारे, आपण बरं आपलं काम बरं असं असं म्हणणारे, सगळ्यांच्या चहाड्या करत हिंडणारे, कामाच्या आधारे पुढे जाणारे, मॅनेजरला आतल्या खबरी सांगत बढती पटकावणारे अशा वेगवेगळे नमुने यात दिसतात. 

उदा. बॉसच्या मर्जीतले दोघं इंटरव्यूत कसे वागतात याबद्दल

काही वर्षं अमेरिकेत राहून भारतात परतल्यावर जर आपलं अमेरिकन ज्ञान दाखवण्याची खुमखुमी असणाऱ्यांपैकी एक

पुस्तकात येणारे प्रसंग खूप वेगळे नाहीयेत आपल्या ओळखीचेच आहेत. पुस्तकाची शैली निबंधासारखी आहे. प्रसंगातून व्यक्तीची तिच्या स्वभावाची ओळख न होता लेखिका त्या व्यक्तीच्या स्वभावाची चर्चा आधी करते आणि मग प्रसंग येतात. त्यामुळे प्रसंगात पुढे काय होणार हे साधारण लक्षात येतं. पुस्तकाचा एकूण उद्देश वेगवेगळे स्वभाव किंवा वैचित्र्य दाखवणे असा असल्यामुळे पुस्तकातल्या पात्रांचं बहुअंगी चित्र आपल्या समोर उभं राहत नाही; तर हे श्री. कमचुकार, ही कु. लाळघोटे, हा कु. काम-कमी-गप्पा-जास्त असे मुखवटे समोर येतात. त्यामुळे व्यक्ती चित्रणात जी सहजता अपेक्षित असते ती जाणवत नाही. प्रकरणं वेगवेगळी असली तरी एका प्रसंगातून दुसऱ्या प्रसंगात जाण्याची सांधेजोड चांगली केली आहे.

एकूण हे पुस्तक वाचायला ठीक आहे. आयटी बाहेरच्या वाचकांना कदाचित फार मजा येणार नाही. पण आयटीतल्या लोकांना प्रत्येक प्रसंग वाचताना स्वतःचे तसे अनुभव आठवतील आणि वेगळी मजा येईल.

काही दिवसांपूर्वी आयटीवरचं LOSER-Life of software engineer (लूजर - लाईफ ऑफ सॉफ्टवेअर इंजिनियर) - Dipen ambalia (दिपेन अंबालिया) हे पुस्तक वाचलं होतं. खूप छान आहे. आयटीतले लोक आयटीबद्दल लिहायला लागले आहेत हे विशेष कौतुकाचं आहे. दलित साहित्य, कामगार साहित्य, स्त्रीवादी साहित्य, मध्यमवर्गीयांचं जगणं मांडणारं साहित्य अश्या प्रकारांत आत आयटीवाल्यांचं साहित्य या नव्या प्रकाराला हळूहळू सुरुवात होते अहे. त्याला प्रोत्साहन म्हणून आयटीवाल्यांनी तरी हे पुस्तक जमल्यास वाचा. 

लेखिका स्मीता यांनी हे स्वतःहून पुस्तक मला पाठवून माझा अभिप्राय जाणून घ्यायची इच्छा व्यक्त केली. हे माझ्या परीक्षण लिखाणाला एक प्रकारचे प्रोत्साहन आहे. त्याबद्दल त्यांचे आभार. त्यांच्या पुढील लिखाणासाठी, वाटचालीसाठी खूप खूप शुभेच्छा.



----------------------------------------------------------------------------------
मी दिलेली पुस्तक श्रेणी :- IT कर्मचाऱ्यांनी जवा ( जमल्यास वाचा )
                              इतरांनी वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक )
----------------------------------------------------------------------------------




----------------------------------------------------------------------------------
आवा ( आवर्जून वाचा )
जवा ( जमल्यास वाचा )
वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक )
नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक )
---------------------------------------------------------------------------------

Review in English

Author Smieeta is working in IT industry and in this book she presents us a bouquet of "personalities" in IT. These are not the legends in IT industry but these are the ones who linger in our mind forever. We all have colleagues and friends of different natures. Some work day in day out, some wont even complete 9 hours, some focus on work, some focus on everything but work, some die for onsite, some treat the career like extra curricular activity. The IT company in this book is no exception. Through series of events, she introduces use to different employees of this company and their interactions.

e.g. See what she tells us about a duo, a very close to manager

e.g. How a manager repatriated to India after being in US for few years shows off 

The events in this book are not very different than the ones which we see or hear everyday. Her style of narration is like a serious essay where she explains the traits of the character and then the event follow. So we can sometimes foresee the plot which is bit disappointing. Presentation style should have been subtler and oriented towards feelings of characters. She doesn't peel of the surface layer of these human onions.

Though book is divided into different chapters they are not completely independent stories. The way she has smoothly transitions from one chapter to other, from one incidence to other is commendable. The flow is maintained very well. The language is simple Indian English; but not Hinglish.

Those who are not working in IT may not enjoy the book a lot; but for IT folks, it will remind them their own experiences, friends, colleagues. They will be able to relate it more.

Few days ago I had read LOSER-Life of software engineer (लूजर - लाईफ ऑफ सॉफ्टवेअर इंजिनियर) - Dipen ambalia (दिपेन अंबालिया) I had liked that very much. It is heartening to see that IT folks ("IT wala" in Hinglish ) are writing about life in IT.
In literature, we have different sections like the war stories, stories of downtrodden, feminist literature, stories of middle class, those portraying life of peasants etc. In that list now adds the books portraying life of IT industry. This is a welcome move. 

It was pleasant surprise for me when Smieeta asked if I would like to read and review this book. I treat it as appreciation for my review writing endeavour and thank her for this gesture. 

I think those working IT should read this book and encourage our fellow on her writing journey. I wish her all the best.