लेखक - समीर झांट्ये (Sameer Zantye)
भाषा - मराठी (Marathi)
पाने - १२५
ISBN - दिलेला नाही
लेखक समीर झांट्ये यांनी स्वतःहून मला हे पुस्तक भेट म्हणून पाठवले त्याबद्दल सर्वप्रथम त्यांचे आभार मानतो.
पुस्तकाच्या मनोगतात म्हटल्याप्रमाणे विशी-तिशीत त्यांनी केलेल्या प्रवसांबद्दल त्यांना जे आणि जितकं सांगावंसं वाटलं ते ह्या पुस्तकात आहे. विशी-तिशीतल्या तरुणाला साधारणपणे हौसीमौजेची ठिकाणं किंवा साहसी अनुभवांची ठिकाणंच आवडली असतील असं आपल्याला वाटेल. पण लेखकाने निवडलेली ठिकाणं ही भारतीय संस्कृतीच्या, तत्वज्ञानाच्या इतिहासात महत्त्वाची ठरलेली ठिकाणं आहेत. अनुक्रमणिकेवर नजर टाकल्यावर स्थळांची नावे समजतील.
बंगालमध्ये गंगा समुद्राला मिळते तिथल्या खारफुटीच्या जंगलाचा - सुंदरबन चा अनुभव
नावावरून लक्षात येणार नाहीत ती स्थळे
"अ सिटी अॅज ओल्ड अॅज टाईम" - वाराणसी,
"दक्षिणेतील बौद्ध ज्ञानपीठ" - हैदराबाद जवळचे नागार्जुनकोंडा
"समुद्रात रुजलेले जंगल" - बंगाल मधील सुंदरबन,
"अ सिटी अॅज ओल्ड अॅज टाईम" - वाराणसी,
"दक्षिणेतील बौद्ध ज्ञानपीठ" - हैदराबाद जवळचे नागार्जुनकोंडा
"समुद्रात रुजलेले जंगल" - बंगाल मधील सुंदरबन,
"प्रतिभावंतांच्या गावात" - केरळातल्या कोवलम येथील मल्याळम कवींचे स्मारक.
बहुतेक सगळे लेख ४-५ पानी छोटे छोटे लेख आहेत. त्या ठिकाणची किंवा प्रमुख वास्तूची ओझरती ओळख, त्या संबंधीची एखादी घटना आणि तिला भेट दिल्यावर लेखकाच्या मनात उठलेले भावतरंग असे लेखनाचे स्वरूप आहे. एक दोन उदाहरणांवर नजर टाका.
गौतम बुद्धांना ज्ञानप्राप्ती झाली त्या बोधगयेतील विविध मंदिरांबद्दल
बहुतेक सगळे लेख ४-५ पानी छोटे छोटे लेख आहेत. त्या ठिकाणची किंवा प्रमुख वास्तूची ओझरती ओळख, त्या संबंधीची एखादी घटना आणि तिला भेट दिल्यावर लेखकाच्या मनात उठलेले भावतरंग असे लेखनाचे स्वरूप आहे. एक दोन उदाहरणांवर नजर टाका.
गौतम बुद्धांना ज्ञानप्राप्ती झाली त्या बोधगयेतील विविध मंदिरांबद्दल
सेवाग्राम आश्रमात वास्तव्याच्या अनुभवाबद्दल
बंगालमध्ये गंगा समुद्राला मिळते तिथल्या खारफुटीच्या जंगलाचा - सुंदरबन चा अनुभव
या भेटींमध्ये त्यांना कोणी कोणी भेटलं आणि त्यांनी केलेली मदत किंवा जाता जाता ते काय बोलून गेले हे अनुभव देखील आहेत.
लेखकाच्या ठिकाणांच्या निवडीतूनच लक्षात येईल की लेखक हा संवेदनशील, चिंतनशील, तत्त्वज्ञानाची आवड असणारा असा आहे. त्यामुळे त्याला दिसलेल्या दृश्यांनी, भेटलेल्या व्यक्तींनी त्याला विचारप्रवृत्त केलं. त्याला एकीकडे जीवनाचं व्यामिश्रपण जाणवलं तर दुसरीकडे साधू, फकीर, भिक्खू यांच्यामुळे जीवनाचं साधेपण जाणवलं. हेच विचार पुस्तकात पुन्हा पुन्हा येतात. त्यामुळे स्थळ बदललं तरी अनुभवात बदल झालेला दिसत नाही. त्यादृष्टीने पुस्तक एकसुरी होतं.
लेखकाचा जास्त भर त्याच्या मनातल्या अनुभववर्णनावर आहे. स्थळांबद्दल माहिती (कुठे आहे, कसं पोचायचं) इ. दिलेलं नाही. स्थळांचे फोटो नाहीत आणि लेखकाची वर्णनशैली चित्रमय नाही. त्यामुळे आपल्या डोळ्यासमोर काही कल्पनाचित्र सुद्धा उभे राहत नाही. ही पुस्तकाची उणीव जाणवते.
काही कमीपरिचित जागांची तोंडओळख होण्यासाठी पुस्तक चांगलं आहे. १२५ पानी कॉफीटेबल पुस्तक वाचायला कंटाळा येत नाही. पटकन वाचून होतं.
———————————————————————————-
मी दिलेली पुस्तक श्रेणी :- वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक )
———————————————————————————-
———————————————————————————-
आवा ( आवर्जून वाचा )
जवा ( जमल्यास वाचा )
वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक )
नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक )
———————————————————————————-
मी दिलेली पुस्तक श्रेणी :- वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक )
———————————————————————————-
———————————————————————————-
आवा ( आवर्जून वाचा )
जवा ( जमल्यास वाचा )
वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक )
नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक )
———————————————————————————-
No comments:
Post a Comment